Umowy kredytów frankowych Deutsche Bank uznawane są przez wielu prawników za trudne do zakwestionowania w sądzie. Powodem jest nie tylko konstrukcja kredytu denominowanego, przewidująca możliwość wypłaty i spłaty kredytu bezpośrednio w CHF, ale także zmieniające się na przestrzeni lat wzorce umów, skomplikowany język użyty w dokumentacji kredytowej oraz klauzule niedozwolone porozrzucane po różnych dokumentach.
Fakt, że Deutsche Bank należy do trudniejszych przeciwników, nie wyklucza jednak możliwości skutecznego podważenia umowy w sądzie i pozbycia się toksycznego kredytu.
Deutsche Bank, podobnie jak inne banki, w swojej dokumentacji zawarł liczne niedozwolone postanowienia, które zostały wpisane przez Prezesa UOKiK do rejestru klauzul abuzywnych. Na tej podstawie można domagać się w sądzie stwierdzenia nieważności umowy lub odfrankowienia kredytu. Coraz częstsze wyroki sądowe na korzyść Frankowiczów potwierdzają, że szanse na wygraną z Deutsche Bankiem są duże.
Jak sprawdzić czy można pozwać Deutsche Bank?
Umowy kredytowe Deutsche Banku posiadają liczne wady prawne, polegające głównie na stosowaniu niedozwolonych postanowień (tzw. klauzul abuzywnych) oraz naruszeniu art. 69 ustawy Prawo bankowe.
Pierwszym krokiem aby sprawdzić, czy można w sądzie pozwać Deutsche Bank w związku ze swoim kredytem, jest analiza dokumentacji kredytowej (umowa kredytowa, aneksy, harmonogram spłat, regulamin) pod kątem występowania w nich klauzul abuzywnych.
Analizę taką można zlecić prawnikowi lub przeprowadzić ją samodzielnie przy pomocy darmowego narzędzia SKANER CHF albo porównując zapisy ze swojej dokumentacji kredytowej z „Mapą klauzul niedozwolonych” przygotowaną przez biuro Rzecznika Finansowego.
Zobacz: SZTUCZNA INTELIGENCJA dla Frankowiczów sprawdzi w 2 min czy możesz pozwać bank
Zidentyfikowanie niedozwolonych zapisów to pierwszy krok do podważenia w sądzie umowy kredytowej, bowiem zgodnie z art. 385 Kc, takie postanowienia nie wiążą konsumenta jeśli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają jego interes.
Co można osiągnąć pozywając bank?
Umowy kredytów denominowanych Deutsche Banku obarczone są licznymi klauzulami abuzywnymi, na podstawie których można domagać się w sądzie odfrankowienia umowy lub jej unieważnienia. Orzecznictwo sądów jest w tym zakresie niespójne.
Część sędziów podziela pogląd, że umowę można utrzymać w mocy po wyeliminowaniu klauzul niedozwolonych, inni optują za unieważnieniem umowy. Z punktu widzenia kredytobiorcy obydwa rozstrzygnięcia są korzystne.
Sprawdź: Unieważnienie kredytu we frankach czy odfrankowienie co się bardziej opłaca?
W przypadku odfrankowienia kredytu zostaje on przekształcony na złotowy z utrzymaniem korzystniejszego oprocentowania. Frankowicz pozbywa się ryzyka walutowego i ma prawo do zwrotu przez bank nadpłaconych przez lata kwot.
Unieważnienie umowy Deutsche Bank jest natomiast równoznaczne z całkowitym pozbyciem się kredytu. Bank jest zobowiązany do zwrotu sumy wpłaconych przez kredytobiorcę rat kapitałowo-odsetkowych i innych opłat związanych z kredytem, a kredytobiorca musi oddać bankowi tylko kwotę pożyczonego kredytu bez odsetek.
Na podstawie prawomocnego wyroku unieważniającego umowę, kredytobiorca może wnioskować o wykreślenie hipoteki banku z ksiąg wieczystych nieruchomości.
Jakie wady mają umowy Deutsche Bank i dlaczego sądy je unieważniają?
Deutsche Bank oferował przed laty klientom umowy kredytów denominowanych do franka szwajcarskiego. Ich cechą było to, że kwota kredytu w umowie była wyrażona w walucie obcej, a wypłata oraz spłata następowała w złotówkach.
Umowy kredytowe, aneksy i regulaminy banku z różnych lat zawierają niedozwolone postanowienia umowne dotyczące przeliczania kwoty kredytu przy wypłacie po kursie kupna CHF oraz spłaty rat według kursu sprzedaży CHF.
W postanowieniach tych bank odwoływał się do własnych tabel kursowych, czym przyznał sobie prawo do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązań kredytobiorców, na co nie mieli oni żadnego wpływu.
Niedozwolony charakter postanowień umownych Deutsche Bank potwierdził Prezes UOKiK wpisując je w dniu 31.12.2018 r. do rejestru klauzul abuzywnych.
Co więcej, w styczniu 2019 r. UOKiK ukarał bank grzywną w wysokości 7 mln złotych za stosownie w umowach kredytów denominowanych niedozwolonych zapisów.
W procesach sądowych Deutsche Bank przyjmował często linię obrony, zgodnie z którą były to kredyty walutowe pozostawione klientowi do dyspozycji na rachunku walutowym w CHF. Prawnicy reprezentujący Frankowiczów łatwo obalają tą tezę, ponieważ rachunek walutowy, z którego następowało przewalutowanie na złotówki nie był rachunkiem klienta, ale należał do banku.
Kredytobiorca nie miał więc dostępu do środków w szwajcarskiej walucie. Podobnie rzecz się przedstawia z domniemaną możliwością spłaty przez kredytobiorcę zadłużenia w CHF.
Bank przyznał sobie prawo do wyrażenia zgody lub odmowy na regulowanie kredytu bezpośrednio w CHF, co wskazuje, że podstawową opcją była spłata w złotówkach i także w polskiej walucie określony był cel kredytowania.
Sprawdź: Pozew i pierwsze kroki frankowicza w sprawie o kredyt we frankach
Umowy Deutsche Banku naruszają także art. 69 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo bankowe, zgodnie z którym bank zobowiązuje się do oddania do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony określoną w umowie kwotę środków pieniężnych.
Kwota kredytu w umowie oznaczona była w walucie CHF, której bank nie przekazał do dyspozycji kredytobiorcy. Taka wada prawna przemawia za bezwzględną nieważnością umów Deutsche Banku.
Deutsche Bank Polska – Aktualne Orzecznictwo
Przykładów wygranych Frankowiczów z Deutsche Bankiem jest coraz więcej. Na krótkie omówienie zasługuje wyrok Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 01.07.2021 r. w sprawie o sygn. akt I C 530/20 prowadzonej przez Kancelarię adwokacką adwokat Paweł Borowski , gdzie doszło do ekspresowego unieważnienia umowy Deutsche Bank w 6 miesięcy od momentu wniesienia pozwu, po przeprowadzeniu tylko jednej rozprawy.
Sąd uwzględnił w całości żądania kredytobiorców odnośnie do unieważnienia umowy i uznał ją za nieważną od początku. W motywach rozstrzygnięcia sąd wskazał na wadliwość mechanizmu denominacji.
Kredytobiorcy nie mieli możliwości negocjowania warunków umowy w zakresie mechanizmu denominacji, a bank przyznał sobie prawo do arbitralnego i dowolnego kształtowania stosowanego do określania wartości świadczeń kredytu kursu waluty w tabeli bankowej.
Deutsche Bank w opisywanym przypadku naruszył także równowagę kontraktową stron, wykorzystując swoją uprzywilejowaną pozycję i nie dopełnił obowiązku informacyjnego wobec kredytobiorców w zakresie ryzyka walutowego.
