W czwartek 10.06.2021 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że nie ma przedawnienia, jeżeli konsument wziął kredyt w obcej walucie i nie wiedział o nieuczciwych warunkach umowy. Kolejny raz TSUE wydał wyrok, który wzmacnia pozycję Frankowiczów w sądach
Jak wyjaśnił, nie ma mowy o przedawnieniu w odniesieniu do zwrotu kwot, które zostały zapłacone na podstawie tego warunku. Trybunał przekazał, że jeżeli informacje na temat ryzyka kursowego są oparte na założeniu, że notowania między walutą, w której kredyt jest rozliczany, a walutą jego spłaty będą stabilne przez cały okres obowiązywania umowy, to w takim przypadku powyższy warunek nie jest przejrzysty.
Sprawa, która została rozpatrzona przez TSUE dotyczy klientów banku BNP Paribas Personal Finance, którzy zaciągnęli kredyty w 2008 oraz 2009 roku. Kredyty były denominowane we frankach szwajcarskich. Należy wspomnieć, że właściwości kredytów wiązały się z ryzykiem kursowym, które dotyczyło wahań kursu euro względem kursu franka szwajcarskiego.
Trybunał w swoim komunikacie wspomniał, że nie było bez pośrednio mowy o ryzyku w umowach kredytowych to wynikało z nich pośrednio i mogło przyczynić się do nieplanowanego obciążenia konsumenta. Sądy we Francji już zajęły się tą sprawą, zbadają one, czy warunki zawieranych umów przez konsumentów, które narażały kredytobiorców należy uznać za nieuczciwe w świetle obowiązującej dyrektywy w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich.
Francuskie sądy zwróciły się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z licznymi pytaniami, które dotyczą przepisów. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w swoim wyroku poinformował, że warunki, które są nieuczciwe nie wiążą kredytobiorcy i powinny zostać uznane za takie, jak gdyby nie istniały, by nie niosły za sobą konsekwencji w sytuacji prawnej lub faktycznej konsumenta.
Następnie Trybunał orzekł, że skarga wniesiona przez kredytobiorcę, aby został stwierdzony charakter warunku istniejącego nie może podlegać przedawnieniu. W wyroku podkreślono również, że dyrektywa nie jest sprzeczna z przepisami krajów członkowskich Unii Europejskiej, jeżeli przepisy prawa obwarowują terminem przedawnienia powództwo, które ma na celu badanie skutków o charakterze restytucyjnym tego stwierdzenia”. Odnotowano, że termin przedawnienia roszczenia o zwrot kwot, które zostały wpłacone na podstawie nieuczciwego warunku umownego, który może upłynąć, jeżeli konsument będzie świadomy o nieuczciwym charakterze tego warunku, nie może być on zgodny z dyrektywą.
Dalej ustalono, że do sądów lokalnych należy ocena czy warunki umów, które są sporne określają istotny element, który charakteryzuje umowy i stanowi ich główny przedmiot. Jeżeli tego rodzaju sytuacja ma miejsce, to dyrektywa pozwala na dochodzenie w związku z ewentualnym nieuczciwym charakterem umowy. Umowa powinna być skonstruowana w taki sposób, aby konsument mógł ją w pełni zrozumieć.
Szalony ten TSUE! takie te orzeczenia wydaje. Nawet nikogo nie zapyta o nic, ani komisji europejskiej, ani rzecznika praw człowieka ani sekretarza NATO. No nikogo nie pyta i orzeka. Wariat jeden 😀