Od kilku tygodni bierzemy pod lupę wydajność pracy największych sądów okręgowych w Polsce i prezentujemy aktualne dane statystyczne dotyczące spraw frankowych, pokazując, jak naprawdę wygląda sytuacja kredytobiorców w sporach z bankami. Z dotychczas zebranych przez nas danych wyłania się obraz znacznie bardziej optymistyczny niż ten malowany przez przedstawicieli Ministerstwa Sprawiedliwości, którzy wciąż próbują przekonać opinię publiczną, że sprawy frankowiczów blokują reszcie obywateli możliwość uzyskiwania wyroków w rozsądnym czasie. W dzisiejszym tekście zajmiemy się danymi pochodzącymi z Sądu Okręgowego w Gdańsku, który stara się nadążyć za tempem frankowiczów, pozywających banki o nieważność i zapłatę. Gdański sąd zmaga się również z lawinowymi pozwami banków przeciwko kredytobiorcom. Ujawniamy, ile takich spraw znajduje się w referatach tamtejszych sędziów i próbujemy odpowiedzieć na pytanie, czy ustawa frankowa może poprawić sytuację konsumentów skonfliktowanych z bankami.

• Zapytaliśmy Sąd Okręgowy w Gdańsku, ile spraw frankowych otrzymał w I kwartale 2025 roku oraz w okresie od 1 kwietnia do dnia odpowiedzi na wniosek. Statystyki, które otrzymaliśmy, pozwalają frankowiczom z Gdańska myśleć z nadzieją o rozpoczętych procesach
• W przeciętnym referacie gdańskiego sędziego znajduje się kilkaset spraw o symbolu 049 cf i ponad 100 pozwów złożonych przez banki. W tej jednostce zasadne wydaje się utworzenie wyspecjalizowanego wydziału frankowego, na wzór tego w SO w Warszawie
• Frankowicze z Gdańska, którzy jeszcze nie zakwestionowali prawnie swoich umów, obawiają się przewlekłości postępowań i w niektórych przypadkach rozważają zawarcie pozasądowej ugody. Jednak czy gra na czas jest w tym przypadku bezpieczna i… korzystna dla kredytobiorcy?

Sąd Okręgowy w Gdańsku walczy o opanowanie frankowego wpływu: publikujemy dane statystyczne obejmujące okres od 1 stycznia 2025 roku aż do teraz

Sąd Okręgowy w Gdańsku bardzo często służy zwolennikom ustawy frankowej za przykład jednostki, której legislacyjne rozwiązanie, usprawniające postępowania z tej kategorii, mogłoby przynieść wiele pożytku. Sąd ten uchodzi za obciążony ponad miarę sporami kredytobiorców z bankami. Panuje przekonanie, że na unieważnienie umowy czeka się tam wyjątkowo długo. Nie jest ono całkowicie pozbawione podstaw – wszak w niektórych przypadkach rozprawy frankowe w tym sądzie są już wyznaczane na… 2031 rok. Czy to rzeczywiście oznacza, że kredytobiorcy będą tyle czekać na zamknięcie relacji z bankiem? W naszej ocenie jest to bardzo wątpliwe.

Należy bowiem zwrócić uwagę, że opisywana sytuacja jest nie do końca korzystna również dla samych banków, które mogą zostać obciążone odsetkami ustawowymi za opóźnienie, obejmującymi ten kilkuletni okres oczekiwania kredytobiorcy na rozprawę, a następnie na wyrok. Jest zatem całkiem prawdopodobne, że „po drodze” banki zaproponują gdańskim frankowiczom sensowną propozycję ugodową, która pozwoli zamknąć temat abuzywnej umowy jeszcze zanim sąd zapozna się ze szczegółami sprawy.

Na taką „wspaniałomyślność” banku mogą liczyć niestety jedynie ci kredytobiorcy, którzy zebrali się na odwagę i złożyli pozew. Reszta również może sięgnąć po ugodę, ale na dużo mniej elastycznych zasadach, zwykle mających więcej wspólnego z rekomendacją szefa Komisji Nadzoru Finansowego, niż z unieważnieniem całej umowy.

Doskonale wiemy, że dla naszych Czytelników liczą się przede wszystkim fakty, dlatego postanowiliśmy dopytać Sąd Okręgowy w Gdańsku, jak obecnie radzi sobie z opanowaniem wpływu nowych spraw frankowych. Bardzo szybko otrzymaliśmy kompleksową odpowiedź, rzucającą nowe światło na lokalne zainteresowanie kredytobiorców unieważnieniem umowy.

Sąd Okręgowy w Gdańsku kontra sprawy o symbolu 049 cf: dane z I i XV Wydziału Cywilnego

Odpowiedź, którą dostaliśmy z gdańskiego sądu, jest datowana na 12 maja 2025 roku i zawiera dane dotyczące I oraz XV Wydziału Cywilnego.

W I kwartale 2025 roku I Wydział Cywilny Sądu Okręgowego w Gdańsku otrzymał 422 nowe sprawy o symbolu 049 cf, czyli odnoszące się do roszczeń frankowiczów przeciwko bankom. W tym samym czasie Wydział załatwił 390 takich spraw. Wskaźnik opanowania wpływu wyniósł więc w I kwartale 92,4 proc.

W okresie od 1 kwietnia br. do dnia odpowiedzi na wniosek do Wydziału wpłynęło 148 spraw frankowych. Wydano wyroki w 90 sprawach o symbolu 049 cf. W tym okresie wskaźnik opanowania wpływu spadł do 60,8 proc., co nie powinno dziwić – wszak po drodze były święta oraz majówka.

Dane z XV Wydziału Cywilnego prezentują się podobnie: w I kwartale otrzymano tam 458 nowych spraw frankowych i wydano 347 wyroków. Wskaźnik opanowania wpływu wyniósł 75,8 proc. Co ciekawe, dużo lepiej prezentuje się statystyka za okres od 1 kwietnia br. do dnia odpowiedzi na wniosek: pomiędzy tymi datami Wydział otrzymał 73 sprawy o symbolu 049 cf i rozpatrzył ich 139. W tym krótkim okresie wskaźnik opanowania wpływu wyniósł więc 190 proc.

Co zrobić, by taki wynik stał się standardem w tej jednostce? Na pewno pomocne byłoby utworzenie w Gdańsku wyspecjalizowanego wydziału frankowego, zajmującego się wyłącznie sprawami dotyczącymi kredytów waloryzowanych kursem CHF. Z inicjatywy Ministerstwa Sprawiedliwości takie sekcje utworzono w ostatnich miesiącach w Poznaniu oraz w warszawskiej apelacji. Niestety, na chwilę obecną nie wiadomo, czy resort nosi się z podobnym zamiarem w przypadku stolicy Trójmiasta.

Zapytaliśmy Sąd Okręgowy w Gdańsku o statystyki dotyczące mediacji i ugód zawartych przed mediatorem. Dowiedzieliśmy się, że od 1 stycznia 2025 roku aż do dnia odpowiedzi na wniosek do mediacji skierowano 3 sprawy z I Wydziału Cywilnego oraz 3 sprawy z XV Wydziału Cywilnego. W wyniku mediacji udało się zawrzeć jedną ugodę – miało to miejsce w sprawie toczącej się w XV Wydziale Cywilnym.

Lista „frankowych” sędziów z Sądu Okręgowego w Gdańsku: I Wydział Cywilny i XV Wydział Cywilny

Każdy frankowicz sądzący się obecnie z bankiem w Gdańsku jest zainteresowany tym, jaka jest skala obciążenia referatu sędziego prowadzącego jego sprawę. Zadbaliśmy o to, by gdańscy kredytobiorcy mogli zaspokoić swoją ciekawość – zyskaliśmy z sądu listę sędziów rozpatrujących sprawy o symbolach 049 cf (z powództwa frankowiczów przeciwko bankom o nieważność i/lub zapłatę) oraz 057 cf (z powództwa banków przeciwko kredytobiorcom o zwrot kapitału). Liczba wyroków podana przy nazwisku każdego sędziego dotyczy tylko spraw o kredyty w CHF.

Wpierw lista z I Wydziału Cywilnego:

• SSR del do SO Monika Bakuła-Steinborn – liczba spraw w referacie: 435 (049 cf), 110 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 31
• SSO Mariusz Bartnik – liczba spraw w referacie: 491 (049 cf), 118 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 20
• SSO Anna Chabowska – liczba spraw w referacie: 368 (049 cf), 81 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 50
• SSO Marcin Cichosz – liczba spraw w referacie: 233 (049 cf), 59 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 12
• SSO Agnieszka Gieral-Siewielec – liczba spraw w referacie: 488 (049 cf), 108 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 30
• SSO Izabela Górnikiewicz – Wróbel – liczba spraw w referacie: 468 (049 cf), 108 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 21
• SSO Beata Grygiel- Stelina – liczba spraw w referacie: 478 (049 cf), 110 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 27
• SSO Michał Jank – liczba spraw w referacie: 414 (049 cf), 121 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 30
• SSO Marek Jasiński – liczba spraw w referacie: 553 (049 cf), 129 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 44
• SSR del do SO Grzegorz Karaszewski – liczba spraw w referacie: 408 (049 cf), 132 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 37
• SSO Ewa Karwowska – liczba spraw w referacie: 358 (049 cf), 74 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 16
• SSO Małgorzata Licbarska – liczba spraw w referacie: 369 (049 cf), 124 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 66
• SSO Jarosław Łukowski – liczba spraw w referacie: 468 (049 cf), 135 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 29
• SSR del do SO Tomasz Robak – liczba spraw w referacie: 421 (049 cf), 123 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 32
• SSR del do SO Sławomir Splitt – liczba spraw w referacie: 477 (049 cf), 121 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 38
• SSR del do SO Beata Szymańska-Cybulska – liczba spraw w referacie: 108 (049 cf), 26 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 0.

Lista z XV Wydziału Cywilnego prezentuje się następująco:

SSO Joanna Baraniecka – Galińska – liczba spraw w referacie: 216 (049 cf), 59 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 21

SSO Agnieszka Piotrowska – liczba spraw w referacie: 336 (049 cf), 91 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 38

SSR del. do SO Katarzyna Bójko-Narczewska – liczba spraw w referacie: 488 (049 cf), 108 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 21

SSO Maciej Hintertan – liczba spraw w referacie: 540 (049 cf), 131 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 39

SSO Piotr Kowalski – liczba spraw w referacie: 475 (049 cf), 119 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 54

SSO Katarzyna Kazaniecka-Kapała – liczba spraw w referacie: 365 (049 cf), 83 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 16

SSO Magdalena El-Hagin – liczba spraw w referacie: 525 (049 cf), 119 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 3

SSO Ewelina Tomczuk – liczba spraw w referacie: 594 (049 cf), 136 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 7

SSO Wojciech Włosiński – liczba spraw w referacie: 456 (049 cf), 116 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 37

SSO Marian Glembin – liczba spraw w referacie: 525 (049 cf), 108 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 53

SSO Urszula Minga – liczba spraw w referacie: 489 (049 cf), 114 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 21

SSO Piotr Pancer – liczba spraw w referacie: 468 (049 cf), 105 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 39

SSO Beata Witkowska – liczba spraw w referacie: 431 (049 cf), 127 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 52

SSO Dominika Wetoszka – liczba spraw w referacie: 445 (049 cf), 103 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 36

SSO Tomasz Sierosławski – liczba spraw w referacie: 481 (049 cf), 147 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 41

SSO Weronika Klawonn – liczba spraw w referacie: 66 (049 cf), 31 (057 cf), liczba wyroków wydanych od początku 2025 roku: 8.

Sędziowie frankowi: kto sprintem, kto w żółwim tempie?

Statystyki z okresu od 1 stycznia do 31 marca 2025 r. ujawniają ogromne różnice w tempie pracy poszczególnych sędziów. Jeden z sędziów, przy obecnym tempie, potrzebowałby pół wieku na zamknięcie swojego referatu, podczas gdy inny – niespełna dwa lata.

Na tle swoich kolegów SSO Małgorzata Licbarska wyróżnia się prawdziwie sprinterskim tempem. W ciągu pierwszego kwartału 2025 r. wydała 66 wyroków w sprawach frankowych, przy łącznej liczbie 493 takich spraw pozostających w jej referacie. To oznacza, że rozprawiła się z około 13% zaległych spraw w zaledwie trzy miesiące, najwyższy odsetek spośród wszystkich sędziów. Niewiele ustępuje jej SSO Anna Chabowska, która przy 449 sprawach na stanie wydała 50 wyroków (11% zaległości). Dla porównania, SSO Beata Witkowska (52 wyroki na 558 spraw) oraz SSO Piotr Kowalski (54 wyroki na 594 spraw) również osiągnęli wysoki wskaźnik efektywności rzędu 9% – to imponujące wyniki, biorąc pod uwagę obciążenie referatów.

Z drugiej strony tabeli znajdują się sędziowie, którym do mety bardzo daleko. SSR del. Beata Szymańska-Cybulska, delegowana do Sądu Okręgowego od 1 kwietnia 2025 r., w analizowanym kwartale nie wydała żadnego wyroku (0/134 spraw). Trudno jednak porównywać ją z innymi – formalnie rozpoczęła pracę dopiero po zakończeniu okresu statystyk. Spośród sędziów orzekających od początku roku najsłabiej wypadła SSO Magdalena El-Hagin, która przy 644 sprawach frankowych wydała zaledwie 3 wyroki. Niewiele lepiej poradziła sobie SSO Ewelina Tomczuk – 7 wyroków na 730 spraw. Te liczby przekładają się na mniej niż 1% rozstrzygniętych spraw w kwartale – tempo tak wolne, że można je nazwać żółwim. Dla porządku warto dodać, że SSO Mariusz Bartnik (20 wyroków na 609 spraw) oraz SSR del. Katarzyna Bójko-Narczewska (21 wyroków na 596 spraw) również znajdują się w ogonie stawki, z wynikiem ok. 3–4%.

Większość sędziów plasuje się jednak w bezpiecznej strefie środka. Typowy wynik to około 5–7% referatu załatwionego w ciągu kwartału. Przykładowo SSO Maciej Hintertan rozstrzygnął 39 z 671 spraw (~5,8%), a SSR del. Monika Bakuła-Steinborn 31 ze swoich 545 spraw (~5,7%). Tego rzędu efektywność osiągnęła największa grupa sędziów – można powiedzieć, że to solidne, choć nieszczególnie rekordowe tempo.

Ile czasu zajęłoby wyczyszczenie referatu?

Co oznaczają powyższe wyniki w praktyce? Obliczyliśmy przybliżony czas potrzebny na całkowite „wyczyszczenie” referatu każdego sędziego, zakładając utrzymanie obecnego tempa orzekania i brak nowych spraw. Wyniki są zróżnicowane równie mocno, co same odsetki.

• Najszybciej referat wyczyściłaby SSO Małgorzata Licbarska – potrzebowałaby na to ok. 22 miesięcy (niecałe dwa lata). Niewiele więcej czasu potrzebuje SSO Anna Chabowska – ok. 27 miesięcy, czyli trochę ponad dwa lata, by uporać się z wszystkimi swoimi sprawami frankowymi.
• Większości sędziów „sprzątanie” referatu zajęłoby od około 4 do 6 lat – taka perspektywa rysuje się m.in. przed sędziami ze środka stawki osiągającymi ~5% kwartalnie. To oczywiście czysto teoretyczne kalkulacje, bo w tym czasie napłyną kolejne pozwy.
• Rekordziści wolnego tempa potrzebowaliby dekad lub więcej. SSO Ewelina Tomczuk musiałaby pracować ponad 26 lat, by zamknąć obecny backlog, a SSO Magdalena El-Hagin ponad 53 lata – czyli praktycznie całą karierę sędziowską – żeby wyzerować swoje zaległości. Innymi słowy, utrzymując tak niski poziom wydajności, nie mają szans „dogonić” spraw w rozsądnym terminie.

Oczywiście powyższe wyliczenia to pewna abstrakcja – rzeczywistość sądowa jest dynamiczna. Nowe sprawy napływają bezustannie, więc sędzia musiałby nie tylko biec, ale wręcz sprintem gonić ruchomy cel. Niemniej jednak, taki hipotetyczny czas oczyszczenia referatu obrazuje skalę wyzwania (lub sukcesu) w pracy każdego z sędziów.

Poniżej przedstawiamy pełne zestawienie danych dla obu wydziałów w formie tabelarycznej:

I Wydział Cywilny SO Gdańsk – sprawy frankowe (049 cf) i bankowe (057 cf), I kw. 2025

XV Wydział Cywilny SO Gdańsk – sprawy frankowe (049 cf) i bankowe (057 cf), I kw. 2025

¹ Stan spraw w referacie na koniec marca 2025 (sprawy z kategorii frankowych: 049 cf – pozwy klientów przeciw bankom, 057 cf – pozwy banków przeciw kredytobiorcom).
² Szacunkowa liczba miesięcy potrzebnych do wyzerowania referatu przy założeniu braku nowych spraw i tempu orzekania z I kw. 2025. Dla sędziów z zerową liczbą wyroków w okresie – nieobliczalne.

Ciekawe wnioski z danych o wydajności sędziów

Na podstawie powyższych statystyk można pokusić się o kilka dodatkowych spostrzeżeń:

• Anomalie w wydajności: Różnice w proporcji załatwianych spraw są drastyczne. SSO Licbarska zamknęła w kwartał ponad jedną dziesiątą swojego referatu, podczas gdy SSO El-Hagin ledwie pół procenta. Tak skrajna dysproporcja może wynikać z czynników personalnych (np. organizacja pracy, doświadczenie) albo losowych (długotrwała choroba, urlop). Niezależnie od przyczyn, dla części kredytobiorców oznacza to ekspresowe wyroki, a dla innych – czekanie w nieskończoność.
• Wysoka skuteczność pomimo obciążenia: Niektórzy sędziowie udowadniają, że duża liczba spraw w referacie nie musi oznaczać niskiej efektywności. Przykładowo SSO Piotr Kowalski i SSO Marian Glembin mieli jedne z największych referatów (ponad 600 spraw), a mimo to wydali po ponad 50 wyroków każdy. To pokazuje, że przy odpowiednim zaangażowaniu można „przerobić” znaczną część zaległości, nawet gdy na biurku piętrzą się akta.
• Niska efektywność przy niewielkiej liczbie spraw: Odwrotną sytuację obserwujemy u tych sędziów, którzy mimo relatywnie mniejszego obłożenia nie wykorzystali szansy na szybkie nadrobienie zaległości. SSO Marcin Cichosz dysponował najmniejszym referatem (292 sprawy), a jednak zdołał wydać tylko 12 wyroków w kwartale. Również SSO Ewa Karwowska, mając jedne z mniejszych statystyk spraw (432), zamknęła jedynie 16 z nich. Być może niższe obciążenie paradoksalnie nie mobilizuje tak, jak presja setek oczekujących akt – a może to sygnał, że w niektórych wydziałach brakuje równomiernego rozłożenia pracy.

Słów kilka tytułem komentarza

Statystyki nigdy nie opowiedzą całej historii, ale wiele mówią o stylu pracy poszczególnych sędziów. Widać wyraźnie, że sprawy frankowe dla jednych to pole do popisu – potrafią szybko unieważnić dziesiątki umów w jedno półrocze – a dla innych to istny maraton rozciągnięty na lata. Frankowicze czekający na wyroki zapewne chcieliby trafić na sędziego pokroju pani Licbarskiej czy pana Kowalskiego, którzy najwyraźniej nie pozwalają, by akta obrastały kurzem. Z kolei ci mniej efektywni sędziowie być może muszą zadać sobie pytanie, czy tempo 3 wyroków na kwartał to wszystko, na co ich stać – bo w tle tych liczb są przecież prawdziwe rodziny czekające na rozstrzygnięcia.

Oczywiście, trzeba pamiętać o kontekście: sprawy frankowe bywają skomplikowane, obciążenie sądów jest ogromne, a każdy wyrok wymaga wnikliwej pracy. Mimo to rozpiętość wyników zdumiewa. Od sądowego sprintu po pełzanie z nosem przy ziemi – tak można obrazowo opisać spektrum prędkości orzekania w Gdańsku. Miejmy nadzieję, że ci wolniejsi przyspieszą, zanim kredytobiorcy umrą ze starości… a ci najszybsi nie stracą zapału. Bo w wyścigu frankowym stawką jest nie tylko statystyka, ale przede wszystkim zaufanie obywateli do wymiaru sprawiedliwości.

Jak wygląda linia orzecznicza gdańskiego sądu w sprawach frankowych? Przykłady

Z uwagi na znaczne obciążenie referatów sędziowskich sprawami frankowymi, na wyrok w Gdańsku trzeba czekać nierzadko kilkadziesiąt miesięcy – zwłaszcza jeśli bank zdecydował się na apelację, co ze zrozumiałych względów wydłuża całe postępowanie. Czy warto tyle czekać, by usłyszeć werdykt sądu? Zdecydowanie tak, oczywiście będąc kredytobiorcą, bo to właśnie kredytobiorcy masowo wygrywają w Gdańsku, unieważniając swoje frankowe umowy i odzyskując od banków gigantyczne pieniądze. Przykłady orzeczeń, wydanych niedawno przez gdańskich sędziów, prezentujemy poniżej – niektóre z tych wyroków są już prawomocne:

• sprawa o sygnaturze XV C 2911/22 zainicjowana przez frankowiczów przeciwko Santander Consumer Bankowi. Dnia 16 kwietnia 2025 roku Sąd Okręgowy w Gdańsku (w osobie SSO Magdaleny El-Hagin) ustalił nieważność umowy kredytowej, zawartej przez strony w 2006 r.. Postępowanie pierwszoinstancyjne trwało 29 miesięcy. Sprawę prowadziła Kancelaria Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni
• sprawa o sygnaturze I ACa 207/24, w której pozwanym był bank Pekao S.A. W tym przypadku postępowanie sądowe trwało 15 miesięcy i zakończyło się prawomocnym ustaleniem nieważności umowy kredytowej, pochodzącej z 2004 roku. Sąd Apelacyjny w Gdańsku wydał wyrok w tej sprawie dnia 7 kwietnia 2025 roku. Spór rozsądził sędzia Jakub Rusiński. Kredytobiorców w sprawie reprezentowali prawnicy z Kancelarii Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni
• sprawa o sygnaturze I C 507/23, zainicjowana przez frankowiczów przeciwko Santander Bankowi Polska, w związku z umową Ekstralokum, zawartą w 2008 roku z dawnym Kredyt Bankiem. Wyrok w sprawie został wydany 7 lipca 2024 roku – Sąd Okręgowy w Gdańsku (SSR del. Grzegorz Karaszewski) ustalił nieważność umowy i zasądził od banku na rzecz powodów kwoty 52.321,13 zł i 36.420,96 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Sprawa trwała 14 miesięcy, a wyrok w niej stał się prawomocny, ponieważ Santander nie złożył apelacji. Kredytobiorców reprezentował adwokat Paweł Borowski
• sprawa o sygnaturze V ACa 1135/23, rozpatrzona dnia 26 września 2024 roku przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku, który odniósł się do apelacji od wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy, złożonej przez pozwany Raiffeisen Bank. Spór toczył się o umowę kredytową dawnego Polbanku. Sąd I instancji uznał nieważność umowy i zobowiązał pozwany bank do zwrotu powodom kwot 78.859,60 zł oraz 27.207,34 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Sąd II instancji oddalił apelację banku, a zatem wyrok jest prawomocny. Frankowicze byli reprezentowani przez adwokata Pawła Borowskiego.

Oto 3 powody, dla których nie warto zwlekać z pozwem frankowym w Gdańsku

Ostatnie wyroki TSUE odnoszące się do kwestii przedawnienia roszczeń konsumenta utwierdziły frankowiczów w przekonaniu, że mają jeszcze mnóstwo czasu na złożenie powództwa o nieważność i zapłatę. Czy aby na pewno warto czekać z pozwem na ostatnią chwilę? W naszym przekonaniu nie jest to najrozsądniejsza strategia. Przedstawiamy 3 powody, dla których należy się dobrze zastanowić nad jej wyborem:

• widmo ustawy frankowej – Ministerstwo Sprawiedliwości kontynuuje prace nad projektem ustawy, w sprawie którego odbyło się niedawno seminarium eksperckie. Już teraz wiadomo, że niektóre zapisy projektu mają zostać zmienione i doprecyzowane, inne najprawdopodobniej zostaną wyeliminowane w całości. Jaki będzie ostateczny kształt ustawy i jak wpłynie ona na rozliczenia frankowiczów z bankami, nie wiadomo, a skoro tak, to nie warto zdawać się na tę „niewiadomą” – lepiej złożyć pozew obecnie, gdy przepisy, między innymi odnoszące się do kwestii zabezpieczenia powództwa, są absolutnie jasne
• niepewność co do przyszłej sytuacji banków – na krajowym rynku usług bankowych trochę się ostatnimi czasy dzieje: wiadomo na przykład, że Santander Bank Polska wkrótce zmieni właściciela – a wraz z tą zmianą pewnym modyfikacjom ulec może również podejście podmiotu do ugód oraz strategii procesowej. Dużo bardziej niepewna jest sytuacja kredytobiorców frankowych z gdańskiego BPH S.A., który zakończył 2024 rok z kilkusetmilionową stratą. Część środowiska eksperckiego na poważnie rozważa scenariusz, w którym główny akcjonariusz BPH S.A. przestaje wspierać finansowo podmiot, wystawiając go na ryzyko upadłości. W takim przypadku kierowanie przeciwko temu bankowi pozwów o zapłatę przestanie mieć większy sens
• perspektywa spadku stóp procentowych – obniżka stopy referencyjnej została przyjęta z ulgą przez kredytobiorców złotowych, których umowy są zależne od krajowej stawki WIBOR. Frankowicze nie mają się z czego cieszyć, ponieważ stawka ustawowych odsetek za opóźnienie, o które – obok zwrotu świadczenia nienależnego – walczą w sądach, jest ściśle powiązana z aktualnym poziomem stopy referencyjnej. Jej obniżka oznaczać będzie także niższe odsetki ustawowe. Zwlekanie z decyzją o pozwie może więc przełożyć się na konkretne straty finansowe, związane z naliczeniem przez sąd na rzecz konsumenta niższej korzyści odsetkowej po uznaniu umowy za nieważną.

PODSUMOWANIE:

Pozwy gdańskich frankowiczów przeciwko bankom są składane w dobre ręce. Sędziowie z Gdańska mają doświadczenie w rozpatrywaniu sporów o symbolach 049 cf i 057 cf, co widać po wydawanych przez nich wyrokach. Problemem jest jednak to, że sędziów oddelegowanych do rozpatrywania tych sporów jest zbyt mało w stosunku do raportowanego wpływu. Efekt to odległe terminy rozpraw oraz przewlekłość postępowań, nawet tych, które kończą się wyrokiem po pierwszej rozprawie.

Długość procesowej kolejki nie powinna jednak zniechęcać kredytobiorców do dołączenia do niej. Zwłaszcza teraz, gdy frankowicze wciąż mogą uzyskać szybkie zabezpieczenie powództwa, zwalniające ich z konieczności płacenia rat kredytowych, aż do prawomocnego końca postępowania o nieważność. Po wejściu w życie ustawy frankowej może być różnie.

Na przykład może się zdarzyć tak, że umowy będą wstrzymywane automatycznie, jednak dopiero wraz z chwilą doręczenia pozwanemu odpisu pozwu. To zdarzenie może mieć miejsce w wiele miesięcy po złożeniu powództwa w sądzie. Czy warto wystawiać się na stres związany z dalszym opłacaniem rat kredytu po oficjalnym złożeniu pozwu? To pytanie retoryczne. Jesteśmy przekonani, że nasi Czytelnicy znają na nie odpowiedź.