PLN - Polski złoty
CHF
4,57
niedziela, 8 grudnia, 2024

TSUE wypowie się w sprawie roszczeń o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału od Frankowiczów

Banki już teraz zapowiadają, że będą prawdopodobne roszczenia wobec kredytobiorców za to, że korzystali z kapitału. Z kolei zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich w pierwszej kolejności sądy powinny wystosować pytanie do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, czy możliwy jest taki charakter działań podejmowanych wobec frankowiczów. Podczas zamieszania dotyczącego wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału w sferze medialnej sądy bez większych problemów uznają roszczenia banków w tym zakresie za nieuzasadnione.

RPO w odpowiedzi na wnioski składane przez konsumentów rozpoczął cztery postępowania, które odnoszą się bezpośrednio do roszczeń ze strony banków za korzystanie z udostępnionego kapitału.

Po przekazaniu swojego stanowiska sądom, RPO zawnioskował o wystosowanie zapytania prejudycjalnego do TSUE w tej sprawie, a mianowicie czy są one dopuszczalne.

Nasilone w ostatnim okresie unieważnienie umów frankowych, nakłoniło banki do rozpoczęcia roszczeń wobec klientów o korzystanie z przekazanego kapitału. W praktyce, ma to pomóc bankom w niwelowaniu skutków, które byłyby korzystne wyłącznie dla klientów. 

Przeczytaj: Wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z kapitału nie należy się bankom

Nierównowaga stron w tym sporze

Rzecznik Praw Obywatelskich wnioskuje o skierowanie pytania prejudycjalnego do TSUE, czy art. 6 i 7 wynikające z Dyrektywy 93/13 stanowią o tym, że nie dopuszczalne jest (po stwierdzeniu przez sąd krajowy nieważności zawartej umowy kredytowej we frankach z uwagi na konieczność usunięcia warunków umownych o charakterze nieuczciwym) wystosowanie wobec swojego klienta, nie tylko roszczenia o zwrot pożyczonej kwoty, ale także odsetek za opóźnienie liczone od momentu otrzymania wezwania do zwrotu, a także dodatkowego roszczenia o zapłatę wynikającej z kwoty, która została oddana przez bank do użytkowania kredytobiorcy. Podstawą do tych roszczeń jest fakt, że klient korzystał z kapitału banku przez czas wykonywania umowy. 

RPO podkreśla, że Dyrektywa 93/13, która ma być realizowana przez państwa członkowskie posiada przełożenie na zachowanie równowagi pomiędzy tymi stronami po usunięciu nieuczciwych postanowień z umowy. A dodatkowo ma to pozwolić na wyeliminowanie takich zapisów w umowach zawieranych w przyszłości. 

Zgodnie z brzmieniem artykułu 6 ust. 1 Dyrektywy 93/13 państwa członkowskie posiadają obowiązek zapewnienia, że prawo krajowego będzie zapobiegało stosowania nieuczciwych warunków w umowach pomiędzy sprzedawcami lub dostawcami a swoimi konsumentami.

Wówczas mają one nie być wiążące dla konsumenta, ale pozostałe zapisy umowy mają zobowiązywać strony. Oczywiście, jedynie w sytuacji jeżeli usunięcie tych warunków pozwala na jej dalszą kontynuację. Sąd krajowy, po przeprowadzeniu badania abuzywności danego postanowienia ma obowiązek usuwania braku równowagi pomiędzy konsumentem a danym przedsiębiorcą wyłącznie w sytuacji, gdy dostarczono koniecznych informacji odnoszących się do danego stanu prawnego i faktycznego. 

Nadrzędnym celem art. 6 ust. 1 Dyrektywy 93/13, który został utrwalony przez orzecznictwo TSUE nie jest unieważnienie każdej umowy, która posiada nieuczciwe warunki, ale wypracowanie formalnej równowagi, która wynika z zawartej umowy pomiędzy stronami. W ten sposób ma powstać równowaga, która przywraca równość obu stron. 

W odniesieniu do 24 Dyrektywy 93/13, dla sądów państw członkowskich UE powinny być dostarczone środki, które pozwalają na zapobieganie stosowania nieuczciwych zapisów w umowach.

Jakie prawa posiada bank?

Do tej pory nie przedstawiono jednoznacznego stanowiska TSUE w sprawie jakie kroki może podejmować bank po unieważnieniu umów kredytowych ze względu na występowanie abuzywności w pewnym postanowieniu.

Nie jest znany pogląd w sprawie roszczeń, które przewyższyły kwoty przekazane konsumentowi wykazane w umowie. Zgodnie z obowiązującym prawem powinno regulować to prawo krajowe, jednak nie powinno to naruszyć ochrony konsumenta wynikającej z dyrektywy 93/13. W rzeczywistości ochrona nie powinna wygasać podczas rozliczania kwot wpłaconych przez strony po określeniu postanowień umownych jako abuzywne. 

RPO wskazuje, że banki korzystające z możliwości stosowania roszczeń wobec klientów, łamałyby zapisy wynikające z art. 6 i art. 7 Dyrektywy 3/13. W rezultacie doszłoby do zabezpieczenia interesów banków, i to nie w momencie kontroli abuzywności, ale podczas rozstrzygnięć dokonywanych w ramach obowiązującego prawa krajowego. Jego zdaniem legalność takich roszczeń stanowi zaprzeczenie dla całej linii orzecznictwa, która została wypracowana bazują na Dyrektywie 3/13 przez TSUE. Sprawa jest niezwykle intrygująca, a na jej rozwiązanie czekają nie tylko banki, ale przede wszystkim frankowicze, dla których rzutuje to znacząco na kwestiach finansowych. 

FrankNews
FrankNews
FrankNews.pl składa się z ekspertów od spraw frankowych, prawników, dziennikarzy. Aktywnie śledzimy rozwój problematyki frankowej już od 2014 r, obserwujemy rozwój orzecznictwa oraz podmiotów oferujących pomoc prawną dla frankowiczów. Nasze artykuły regularnie publikowaliśmy w mediach oraz portalach internetowych. W 2020 r. postanowiliśmy stworzyć portal dzięki któremu każdy posiadacz kredytu frankowego znajdzie w jednym miejscu wszystkie niezbędne informacje. Tak powstał FrankNews.pl Materiały zamieszczone w serwisie Franknews.pl nie są substytutem dla profesjonalnych porad prawnych. Franknews.pl nie poleca ani nie popiera żadnych konkretnych procedur, opinii lub innych informacji zawartych w serwisie. Zamieszczone materiały są subiektywnymi wypowiedziami autorów.

Related Articles

1 KOMENTARZ

  1. No tak super prosty temat i nie możemy sobie poradzić. SN nie jest w stanie tematu zakończyć. Sądy pierwszy lepszy sam orzeka i oddala te niedorzeczne roszczenia a SN nie potrafi wydać orzeczenia od pół roku i zwraca się o porady do Rzecznika Praw Dziecka 🙂

Najnowsze